سرم را بر سجاده عشقت میگذارم و چشمانم از اشتیاقت بارانی میشود میدانی اخر وقتی که کنارم هستی امنیتی وصف ناشدنی دارم همین که دستانم را میگیری همچون ابری که گرما را حس میکند همه وجودم باران میشود
رفیق مهربانم میشود همیشه دستانم را بگیری
میشود همیشه امن باشم
کنار صدازدنهایت که میگوی بنده ام با من حرف بزن و من مینشینم هرچه در دل دارم را باتو در میان میگذارم و تو میگوی نگران نباش من هستم خودم همدمت میشوم خودم پارتی میشوم خودم راه میشوم و خودم اشک هایت را کنار میزنم
میدانی وقتی که غیرتت را ب خودم حس میکنم همه وجودم لبخند میزند .اخر میگویند وقتی که به تو ایمان بیاورم به بنده مومنت غیرت داری و چقدر زیبا چقدر پرعظمت و شکوهمند که یگانه عالم هستی بر تو غیرت بگیرد
از اینکه کنارم هستی و دارمت ،خدارا شاکرم
از اینکه صبحا با سلام صبح بخیرت بیدارم میکنی شکرگذارم
از اینکه دستانم را در دست گرفته ای شکرگذارم
من به تو میبالم
ارزوهایم را باز نمیگویم چون خودت میدانی چه میخواهم پس همه را به تو میسپارم .میدانم دوس داری یادبگیرم و بالا بروم و میدانی که ما ادمها صبرمان کوچک است اما از تو میخواهم که وجودم را با تلالو ایمان خودت نورانی کنی و همه زندگیم را با وجودت روشن کنی خدای مهربانم
