احساس گناه

احساسی مرموز و پر از بند برای روح

همانطور که از اسمش پیداست احساس گناه یک احساس است اما چیزی که نمیدانیم این است که احساس گناه موضوعی مربوط به روح ما میشود و بیشترین تاثیرش بر روی روح ماست…

زمانی که ما وارد احساس گناه میشویم یعنی که آن گناه را بار ها و باره ها تجربه میکنیم و این در حالی است که هرگز نباید این گونه باشد و ما باید تجربه بگیریم و خود را نسبت به آن موضوع مشخص بهبود دهیم…

به جای احساس گناه باید عملکرد مان را بهبود بخشیم

همانطور که گفتیم احساس گناه یک احساس است ولی عملکرد ماست که تاثیر گذار است

پس باید بیاییم و به جای وارد شدن مداوم در احساس گناه عملکرد خود را بهبود بخشیم و عملکرد خود را در صورت اشتباه بودن تغییر دهیم.

در واقع باید در حقیقت زندگی کنیم نه در احساساتی مانند احساس گناه چرا که عملکرد ما حقیقت است و حقیقت مهم و تاثیر گذار است.

باید درس بگیریم

از اصول اولیه خودشناسی هوشیاری است و یکی از تعریف های ما در برنامه 12قدم نوین خودشناسی و باور سازی در رابطه با هوشیاری این است که ما از هر چیزی که برایمان اتفاق می افتد درس بگیریم و نسبت به آن هوشیار باشیم پس بسیار مهم است که عملکردی که منجر به تولید احساس گناه در ما میشود را بررسی کنیم و ایرادات خود را در بیاوریم و با خود سخن بگوییم که عملکرد درست در حقیقت در این ماجرا چه بود و زمانی که به این مرحله رسیدیم بیاییم و هوشیاری خود را تقویت کنیم تا دیگر وارد چنین موضوعاتی نشویم و بتوانیم زمانی که برایمان اینچنین پیش می آید عملکردی مناسب داشته باشیم.

حقیقتی معلوم به نام انتخاب

یکی از حقیقت های بزرگ برایمان این است که ما قدرت اختیار و انتخاب داریم و این در موضوع احساس گناه بسیار مهم است به این صورت که ما زمانی که در حال زندگی کردن هستیم میتوانیم و اختیار داریم که از کدام مسیر حرکت کنیم و کجا برویم و چه چیز هایی را بدست بیاوریم و چه چیزیی را برای خود خلق کنیم و پس بسیار مهم هست که وارد احساس گناه نشویم چرا که روی بقیه انتخاب های ما تاثیر مستقیم می گذارد و ما را وارد مجهولیتی بسیار بزرگ میکند و حتی مسیر زندگی کا را تحت و شعاع خود قرار میدهد.

ما گواه هر چیزی هستیم

جمله بالا به این معنا و مفهوم هست که ما هر چیزی را در اطراف خود کنترل میکنیم و در لایه های پایینی و عمیق وجودی خود در آن ها تاثیر میگذاریم پس میتوانیم هرچیزی را که تجربه میکنیم را گواه آن بگیریم که خودمان در زندگی خودمان فرا خوانده ایم و این حقیقتی دردناک و در عین حال فرح بخش است.

در احساس گناه نیز همین هست و ما گواه هرچیزی در درون خود هستیم پس احساس گناه معنا و مفهوم خود را از دست میدهد و به جای آن درون و تغییرات درونی است که جای آن را میگیرد.

پس نتیجه ای کلی که میتوان گرفت این است که احساس گناه یک احساس توهمی است .و ما در واقع هر چیزی را در درون خود خلق کردیم.

ایجاد باور مناسب

ما در بخش باور ها بسیار ایراد داریم بصورتی که دنیایی پس ترس و وحشت و احساساتی مانند احساس گناه و… را برای خود به وجود آوردیم و این بسیار خطرناک است .

حال اگر بیاییم و در واقعیت نگاهی بیاندازیم متوجه آن میشویم که هر چیزی را که ما از کودکی تا الان به آن رسیده ایم و یا تجربه کرده ایم در باور های ما بوده است و ما میتوانیم با تغییر باور و جایگزینی باور های مناسب این روند ار تغییر دهیم و شرایط و اتفاقات زندگی خود را تغییر دهیم .

چند باور مخرب ،چند باور مناسب

در این جا چند باور مخرب را بررسی میکنیم که به ما احساس گناه میدهد و چند باور مناسب را میگوییم که به ما دید مناسب و عشق میدهد

خدا فقط عذاب میکند | خدا بی نهایت بخشنده است

من گناه کارم و هرگز نمی توانم کاری انجام دهم | من خطا کردم و پشیمانم و خدا اکنون مرا بخشیده است چرا که او بی نهایت بخشنده و عاشق است

خدا به من نگاه نمیکند | من نوری از خدا هستم که خدا هرلحظه عاشقانه به من نگاه میکند

زندگی من پراز گناه و اشتباه بود | اکنون آگاه شدم و به اشتباه خود پی بردم و عملکردم را بهبود میبخشم و خدا بسیار عاشق من هست .